Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Białymstoku

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

:

SSA Elżbieta Borowska

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki jawnej w Ł.

przeciwko B. F.

o stwierdzenie wykonalności wyroku Sądu Polubownego

p o s t a n a w i a :

1.  stwierdzić wykonalność wyroku Sądu Polubownego poprzez nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi wydanemu w dniu 6 października 2005 r. przez arbitra radcę prawnego P. B. w sprawie sygn. akt (...) z powództwa (...) sp. z o.o. w B. przeciwko B. F., zasądzającemu od pozwanej B. F. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w B. kwotę 18 544,08 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 29.08.2005 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 170,80 zł tytułem kosztów postępowania – na rzecz wierzyciela D. S. i Wspólnicy Sp.j. z siedzibą w Ł.;

2.  zasądzić od dłużniczki na rzecz wierzyciela 420 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

E. B.

Sygn. akt I ACo 86/16

UZASADNIENIE

Wierzyciel – (...) Spółki jawnej w Ł. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności wyroku Sądu Polubownego z dnia 6 października 2005 r. w sprawie o sygn. akt (...)poprzez nadanie temu wyrokowi klauzuli wykonalności, a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika B. F. kosztów niniejszego postępowania.

Dłużnik B. F. w terminie 2 tygodni od dnia, w którym przyjęto skuteczność doręczenia jej wniosku wraz z załącznikami, nie przedstawiła swego stanowiska w sprawie.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Wniosek wierzyciela jest zasadny.

Zgodnie z art. 1214 § 2 k.p.c. sąd stwierdza wykonalność wyroku sądu polubownego lub ugody przed nim zawartej, nadających się do wykonania w drodze egzekucji, nadając im klauzulę wykonalności. Wyrok sądu polubownego lub ugoda przed nim zawarta, których wykonalność została stwierdzona, są tytułami wykonawczymi. Przy czym w ramach przedmiotowego postępowania sąd nie przeprowadza czynności dowodowych, lecz opiera się na dokumentach załączonych do wniosku, w szczególności na oryginałach lub poświadczonych za zgodność z nimi odpisach: wyroku sądu polubownego i zapisu na sąd polubowny (zob. art. 1213 § 1 k.p.c.), ewentualnie na aktach postępowania polubownego.

W niniejszej sprawie wnioskodawca złożył wymagane przez prawo załączniki, jego wniosek jest formalnie poprawny, treść zapisu na sąd polubowny czyni zadość wymaganiom art. 1162 k.p.c., zaś forma i brzmienie wyroku sądu polubownego nie kolidują z wymaganiami art. 1197 § 1-3 k.p.c. Zaznaczyć przy tym należy, że sąd w toku postępowania klauzulowego nie jest uprawniony do oceny, czy roszczenie, którego dotyczy wyrok (ugoda), istnieje (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1967 r., I CZ 20/67, Lex nr 628) i ogranicza się, na podstawie przedłożonych dokumentów, do oceny, czy nie zachodzą przesłanki wyłączające stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 1214 § 3 k.p.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1967 r., I CR 445/67, Lex nr 712), co nie wyklucza badania faktów notoryjnych lub znanych sądowi z urzędu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1993 r., II CRN 70/93, Lex nr 4009).

Jednocześnie w ocenie Sądu Apelacyjnego nie zachodzi żadna z negatywnych przesłanek określonych w art. 1214 § 3 k.p.c., które przemawiałyby za odmową stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego. W tym kontekście wskazać przede wszystkim należy, że przedmiotowa sprawa dotyczy zapłaty kwoty pieniężnej z tytułu udzielonej pożyczki, a więc ma charakter majątkowy i może być zgodnie z art. 1157 k.p.c. poddana rozstrzygnięciu sądu polubownego. Nadto z treści uzasadnienia wyroku sądu polubownego wynika, że prawa procesowe dłużnika w postępowaniu polubownym zostały zachowane; w/w wysłano bowiem pozew, którego pomimo dwukrotnego awiza dłużniczka nie odebrała. Wyraziła ona jednak zgodę na rozstrzygnięcie sporu przez sąd polubowny, wskazując w umowie adres, na który kierowana ma być do niej korespondencja (k. 9-10). Także w niniejszym postępowaniu, mimo wysłania korespondencji sądowej na podany przez nią w umowie adres, nie odebrała ona wniosku i nie złożyła jakichkolwiek wyjaśnień. W tych warunkach nie można przyjąć, aby wyrok sądu polubownego i wniosek wierzyciela naruszał którąkolwiek z podstawowych zasad krajowego porządku publicznego.

Mając powyższe na względzie na zasadzie art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. w zw. z art. 1214 § 1 i 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. Na zasądzone koszty złożyły się: opłata od wniosku (300 zł) oraz wynagrodzenie pełnomocnika wierzyciela, będącego radcą prawnym, ustalone w stawce minimalnej 120 zł zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1804, z późn. zm.).

E. B.