I ACo 83/17 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Białymstoku z 2017-11-29
Sygn. akt I ACo 83/17
POSTANOWIENIE
Dnia 29 listopada 2017 r.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
|
Przewodniczący |
: |
SSA Dariusz Małkiński |
po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2017 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela (...)w W.
z udziałem dłużnika M. T.
o stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego
p o s t a n a w i a :
I. stwierdzić, że wyrok (...) prowadzonego przez: (...) spółkę z. o.o. w Ł. z dnia 10 października 2017 roku wydany w sprawie o sygnaturze akt:(...) mocą którego zasądzono od dłużnika M. T. na rzecz wierzyciela: (...)w W. kwotę 966 (dziewięćset sześćdziesiąt sześć) zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 maja 2017 r. do dnia zapłaty i kwotę 331,50 (trzysta trzydzieści jeden 50/100) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, jest wykonalny i nadać powyższemu wyrokowi klauzulę wykonalności;
II. zasądzić od dłużnika M. T. na rzecz wierzyciela: (...) w W. kwotę 437 (czterysta trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów niniejszego postępowania.
D. M.
Sygn. akt: I A Co 83/17
UZASADNIENIE
Wierzyciel – (...) w W. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności wyroku Sądu Arbitrażowego, prowadzonego przez (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 10 października 2017 r. wydanego w sprawie o sygn. akt: (...) poprzez nadanie mu klauzuli wykonalności, a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika M. T. kosztów postępowania w kwocie 437 zł.
Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:
Wniosek wierzyciela jest zasadny.
Zgodnie z art. 1214 § 2 k.p.c. sąd stwierdza wykonalność wyroku sądu polubownego, nadającego się do wykonania w drodze egzekucji, nadając mu klauzulę wykonalności. Wyrok taki stanowi tytuł wykonawczy. W ramach powyższego postępowania sąd nie przeprowadza czynności dowodowych, lecz opiera się na dokumentach załączonych do wniosku, w szczególności na oryginałach lub poświadczonych za zgodność odpisach: wyroku sądu polubownego i zapisu na sąd polubowny ( zob. art. 1213 § 1 k.p.c.).
W sprawie niniejszej wierzyciel złożył wymagane przez prawo załączniki, a jego wniosek był formalnie poprawny. Treść i forma zapisu na sąd polubowny czyniła zadość dyspozycji norm prawnych ujętych w art. 1161 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1162 § 1 k.p.c., zaś forma i brzmienie wyroku sądu polubownego nie kolidowały z wymaganiami art. 1197 § 1-3 k.p.c.
Sąd w toku postępowania klauzulowego nie jest uprawniony do oceny, czy roszczenie, którego dotyczy wyrok, istnieje (patrz: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1967 r. I CZ 20/67). Ogranicza się w tym zakresie do, dokonanej na podstawie przedłożonych dokumentów, oceny czy nie zachodzą przesłanki wyłączające stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 1214 § 3 k.p.c. (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1967 r., sygn. I CR 445/67), co nie wyklucza badania faktów notoryjnych lub znanych sądowi z urzędu (patrz: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1993 r., sygn. II CRN 70/93).
W świetle art. 1214 § 3 k.p.c. sąd odmawia stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego, jeżeli według przepisów ustawy spór nie może być poddany pod rozstrzygnięcie sądu polubownego oraz wtedy, gdy wykonanie wyroku sądu polubownego byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej (klauzula porządku publicznego). W ocenie Sądu Apelacyjnego, żadna z tych negatywnych przesłanek w niniejszym postępowaniu nie występuje.
Przedmiotowa sprawa obejmuje żądanie wierzyciela dotyczące zapłaty kwoty pieniężnej od dłużnika, będącego drugą stroną zobowiązania, sprecyzowanej w ugodzie z 27 kwietnia 2017 r. zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem ze względu na wierzytelność z tytułu roszczenia regresowego w związku z zaistniałą 26 maja 2016 r. szkodą o numerze (...)(patrz: motywy wyroku sądu arbitrażowego). Ma ona zatem charakter majątkowy i może być, zgodnie z art. 1157 k.p.c. w zw. z art. 917 k.c., poddana rozstrzygnięciu sądu arbitrażowego.
Z treści uzasadnienia wyroku sądu polubownego wynikało nadto, że prawa procesowe dłużnika zostały zachowane. Odpis pozwu został mu bowiem doręczony w dniu 21 września 2017 r., a dłużnik nie złożył jakichkolwiek wyjaśnień w terminie oznaczonym przez art. 1213 § 2 k.p.c. (dwa tygodnie od dnia doręczenia).
W tych warunkach nie sposób przyjąć, że wyrok sądu polubownego i wniosek wierzyciela naruszają którąkolwiek z podstawowych zasad krajowego porządku publicznego.
Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji na zasadzie
art. 1213
1 § 2 k.p.c. w zw. z art. 1214 § 1 i 2 k.p.c. (pkt I.).
O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 98, 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 1213
1 § 2 k.p.c. przy jednoczesnym zastosowaniu regulacji
§ 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) (pkt II.).
D. M.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację: Dariusz Małkiński
Data wytworzenia informacji: