Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Białymstoku

POSTANOWIENIE

Dnia 4 września 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

:

SSA Jarosław Marek Kamiński

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) w W.

z udziałem dłużnika P. K.

o stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego i nadanie klauzuli wykonalności

p o s t a n a w i a :

I.  nadać klauzulę wykonalności wyrokowi Stałego Sądu Polubownego prowadzonego przez (...) spółkę z. o.o. z siedzibą w Ł. z dnia 3 czerwca 2019 r. wydanego w sprawie o sygnaturze akt: (...) mocą którego zasądzono od dłużnika P. K. na rzecz wierzyciela (...)w W. kwotę 28.200 (dwadzieścia osiem tysięcy dwieście) zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 16 września 2018 r. do dnia zapłaty i kwotę 5.004,44 (pięć tysięcy cztery 44/100) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

I.  zasądzić od dłużnika P. K. na rzecz wierzyciela (...)w W. kwotę 437 (czterysta trzydzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów niniejszego postępowania.

J. K.

Sygn. akt I ACo 49/19

UZASADNIENIE

Wierzyciel – (...) w W. wystąpił z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Arbitrażowego, prowadzonego przez (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 3 czerwca 2019 r., wydanego w sprawie o sygn. akt: (...)a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika P. K. kosztów postępowania według norm przepisanych.

Dłużnik P. K., pomimo doręczenia mu w dniu 23 lipca 2019 r. odpisu wniosku wraz z załącznikami, nie przedstawił w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wniosku stanowiska w sprawie.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Wniosek wierzyciela jest zasadny.

Po myśli art. 1214 § 2 k.p.c. sąd stwierdza wykonalność wyroku sądu polubownego, nadającego się do wykonania w drodze egzekucji, nadając mu klauzulę wykonalności. Wyrok taki jest tytułem wykonawczym. W ramach przedmiotowego postępowania sąd nie przeprowadza czynności dowodowych, lecz opiera się na dokumentach załączonych do wniosku, w szczególności na oryginałach lub poświadczonych za zgodność odpisach: wyroku sądu polubownego i zapisu na sąd polubowny (zob. art. 1213 § 1 k.p.c.).

W sprawie niniejszej wnioskodawca złożył wymagane przez prawo załączniki, a jego wniosek był formalnie poprawny. Treść i forma zapisu na sąd polubowny czynią zadość wymaganiom art. 1161 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1162 § 1 k.p.c., a forma i brzmienie wyroku sądu polubownego nie kolidowały z wymaganiami art. 1197 § 1-3 k.p.c.

Sąd w toku postępowania klauzulowego nie jest uprawniony do oceny, czy roszczenie, którego dotyczy wyrok, istnieje (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1967 r., I CZ 20/67). Ogranicza się w tym zakresie do – dokonanej na podstawie przedłożonych dokumentów – oceny czy nie zachodzą przesłanki wyłączające stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 1214 § 3 k.p.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1967 r., I CR 445/67), co nie wyklucza badania faktów notoryjnych lub znanych sądowi z urzędu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1993 r., II CRN 70/93).

W świetle art. 1214 § 3 k.p.c. sąd odmawia stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego, jeżeli według przepisów ustawy spór nie może być poddany pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, gdy wykonanie wyroku sądu polubownego byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej (klauzula porządku publicznego), a ponadto gdy wyrok ten pozbawia konsumenta ochrony przyznanej mu bezwzględnie wiążącymi przepisami prawa właściwego dla umowy, której stroną jest konsument, a gdy prawem właściwym dla tej umowy jest prawo wybrane przez strony – ochrony przyznanej konsumentowi bezwzględnie wiążącymi przepisami prawa, które byłoby właściwe w braku wyboru prawa. W ocenie Sądu Apelacyjnego, żadna z tych negatywnych przesłanek w niniejszym postępowaniu nie występuje.

Niniejsza sprawa obejmuje żądanie wierzyciela dotyczące zapłaty kwoty pieniężnej od dłużnika, będącego drugą stroną zobowiązania, sprecyzowanej w ugodzie z dnia 31 lipca 2018 r., zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem ze względu na wierzytelność z tytułu roszczenia regresowego w związku z zaistniałą w dniu 5 maja 2014 r. szkodą o numerze (...)(por. motywy wyroku sądu polubownego). Ma ona zatem charakter majątkowy i może być, stosownie do art. 1157 k.p.c. w zw. z art. 917 k.c., poddana rozstrzygnięciu sądu arbitrażowego. Z treści uzasadnienia wyroku sądu polubownego wynika ponadto, że prawa procesowe dłużnika zostały zachowane. Odpis pozwu został mu bowiem doręczony w dniu 7 maja 2019 r., przy czym dłużnik nie złożył odpowiedzi na to pismo i nie zakwestionował w żaden sposób swojego obowiązku, ani też poprawności procedowania sądu polubownego. Poza tym, nie przedstawił swojego stanowiska, w terminie oznaczonym przez art. 1213 § 2 k.p.c. (dwa tygodnie od dnia doręczenia wniosku wszczynającego niniejsze postępowanie). W tych warunkach nie sposób przyjąć, że wyrok sądu polubownego i wniosek wierzyciela naruszają którąkolwiek z podstawowych zasad krajowego porządku publicznego.

Mając to na uwadze, postanowiono jak w punkcie I sentencji, na podstawie art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. w zw. z art. 1214 § 1 i 2 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono jak w punkcie II sentencji, na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. Na koszty tego postępowania złożyła się kwota 120 zł tytułem zastępstwa procesowego, ustalona w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.), opłata sądowa w kwocie 300 zł – art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 785) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

J. K.