Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Białymstoku

POSTANOWIENIE

Dnia 11 maja 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) w W.

z udziałem K. P.

o stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego

p o s t a n a w i a :

I.  stwierdzić wykonalność wyroku sądu arbitrażowego – (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 9.02.2016 r. wydanego w sprawie sygn. akt 84/2015 i nadać temu wyrokowi klauzulę wykonalności na rzecz wierzyciela (...)w W.;

II.  zasądzić od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 377 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Wierzyciel- (...)w W. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie wykonalności wyroku Sądu Arbitrażowego prowadzonego przez (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 9 lutego 2016 r. wydanego w sprawie o sygn. akt:(...) poprzez nadanie mu klauzuli wykonalności a ponadto o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika K. P. kosztów niniejszego postępowania.

Odpis wniosku wraz z załącznikami został doręczony dłużnikowi dnia 4 kwietnia 2016 r. ale ten ostatni nie przedstawił w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wniosku stanowiska w sprawie.

Sąd Apelacyjny zważył i ustalił, co następuje:

Wniosek wierzyciela jest zasadny.

Zgodnie z art. 1214 § 2 k.p.c. sąd stwierdza wykonalność wyroku sądu polubownego lub ugody przed nim zawartej, nadających się do wykonania w drodze egzekucji, nadając im klauzulę wykonalności. Wyrok sądu polubownego lub ugoda przed nim zawarta, których wykonalność została stwierdzona, są tytułami wykonawczymi. W ramach powyższego postępowania sąd nie przeprowadza czynności dowodowych, lecz opiera się na dokumentach załączonych do wniosku, w szczególności na oryginałach lub poświadczonych za zgodność z nimi odpisach: wyroku sądu polubownego i zapisu na sąd polubowny ( zob. art. 1213 § 1 k.p.c.), ewentualnie na aktach postępowania polubownego. Bezspornie wnioskodawca złożył wymagane przez prawo załączniki, jego wniosek jest formalnie poprawny, treść zapisu na sąd polubowny czyni zadość wymaganiom art. 1162 k.p.c., zaś forma i brzmienie wyroku sądu polubownego nie kolidują z wymaganiami art. 1197 § 1-3 k.p.c.

Sąd w toku postępowania klauzulowego nie jest uprawniony do oceny, czy roszczenie, którego dotyczy wyrok (ugoda), istnieje (por. S.N. w postanowieniu z dnia 5 września 1967 r., I CZ 20/67, Lex nr 628) i ogranicza się, na podstawie przedłożonych dokumentów, do oceny, czy nie zachodzą przesłanki wyłączające stwierdzenie wykonalności, o których mowa w art. 1214 § 3 k.p.c. ( por. S.N. w wyroku z dnia 13 grudnia 1967 r., I CR 445/67, Lex nr 712), co nie wyklucza badania faktów notoryjnych lub znanych sądowi z urzędu (por. S.N. w postanowieniu z dnia 28 października 1993 r., II CRN 70/93, Lex nr 4009).

W świetle art. 1214 § 3 k.p.c. sąd odmawia uznania albo stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego lub ugody przed nim zawartej, jeżeli według przepisów ustawy spór nie może być poddany pod rozstrzygnięcie sądu polubownego oraz wtedy, gdy uznanie lub wykonanie wyroku sądu polubownego lub ugody przed nim zawartej byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej ( klauzula porządku publicznego ). Zdaniem Sądu Apelacyjnego, żadna z tych negatywnych przesłanek w niniejszym postępowaniu nie występuje.

Niewątpliwie przedmiotowa sprawa dotyczy zapłaty kwoty pieniężnej z tytułu roszczenia regresowego wierzyciela jako profesjonalnego ubezpieczyciela wobec dłużnika jako sprawcy wypadku z dnia 22 lutego 2015 r. ( zob. § 1 ugody z dnia 4.08.2015 r., k. 13 ) a więc ma charakter majątkowy i może być, zgodnie z art. 1157 k.p.c. w zw. z art. 917 k.c., poddana rozstrzygnięciu sądu polubownego. Z treści uzasadnienia wyroku sądu polubownego wynika, że prawa procesowe dłużnika zostały w postępowaniu polubownym zachowane, w/w doręczono mianowicie odpis pozwu, nie złożył on odpowiedzi na to pismo i nie zakwestionował w żaden sposób swojego obowiązku oraz poprawności procedowania sądu polubownego; poza tym , pomimo prawidłowego pokwitowania wniosku wszczynającego niniejsze postępowanie, nie złożył w nim jakichkolwiek wyjaśnień. W tych warunkach nie sposób przyjąć, że wyrok sądu polubownego i wniosek wierzyciela naruszają którąkolwiek z podstawowych zasad krajowego porządku publicznego.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji na zasadzie art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. w zw. z art. 1214 § 1 i 2 k.p.c. O kosztach niniejszego postępowania Sąd Apelacyjny rozstrzygnął w zgodzie z wnioskiem wierzyciela, przy uwzględnieniu art. 98, 99, 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 1213 ¹ § 2 k.p.c. a ponadto § 8 ust. 1 pkt 14, § 10 ust. 1 pkt 2 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. 2015.1804 ).

B. W. B. D. M.